Soms loop je in het bos en zie je iets waarvan je denkt: ja hoor, dit moet ik doen.
In mijn geval: een boomstam. Over een beekje. Met een beetje mos. En net glad genoeg om er géén verstandig idee van te maken.
Maar goed.
Ik dus, met mijn “ik-kan-dit-wel”-energie, die boomstam op.
Eerst ging het prima.
Ik voelde me één met de natuur. Een soort koninklijke bosnimf op avontuur.
(Let wel: dit was op Landgoed De Horsten, waar het koninklijk gezin toen woonde. Dus ik voelde me ook een beetje Máxima.)
Tot ik halverwege ineens dacht:
“Uhhh… dit was misschien niet zo slim.”
Vooruit durfde ik niet. Terug ook niet.
Dus wat deed ik?
Juist.
Op m’n billen.
Achteruit.
Terug naar het begin.
Met Jordi op de oever, in een deuk. En dat verhaal hoor ik nog steeds.
Omdat het me deed denken aan wat veel vrouwen meemaken in hun fertiliteitstraject.
➡️ Je begint met goede moed.
➡️ Je denkt: ik ga ervoor. Ik wil dit zó graag.
➡️ Halverwege denk je: “Ik weet niet of ik dit kan. Ik weet niet of ik nog verder durf.”
En dan?
Dan is het goud waard als er iemand aan de oever staat.
Om samen met je te lachen, ook al is het belachelijk, of stom, of teleurstellend wat er gebeurt.
Om te zeggen:
“Oké, dit liep even anders… maar hé, kijk ons. We maken er gewoon iets moois van.”
Iemand die je helpt het niet zwaarder te maken dan het al is.
Die je eraan herinnert dat zelfs op je billen achteruit schuiven…
een verhaal wordt waar je later óók om kunt glimlachen.
Soms is sterk zijn niet stoer doorgaan,
maar juist:
op je billen terug, stukje voor stukje.
Zodat je niet valt.
Zodat je in balans blijft.
En dat is óók goed.
Als jij ergens halverwege zit…
Als je merkt: ik wíl verder, maar weet niet hoe…
Als je je balans kwijt bent, of je rust, of gewoon jezelf…
🟡 Dan is er mijn S.T.E.R.K. Voorjaarsactie:
Je bestelt de online module Signaleren
(deel 1 van de driedelige e-cursus S.T.E.R.K. tijdens het fertiliteitstraject)
Nu voor slechts slechts €17. (alléén in mei!)
Je hoeft het niet alleen te doen.
(En je hoeft niet over boomstammen.)
💛 Suzanne